blog 5: familie over de vloer

In deze weken kwam mijn familie en was ik hier zo blij mee dat ik even het huis uit kon maar dit werd helaas anders, mijn afgesproken vrije dagen op stage werden niet nagekomen en moest gewoon werken en zelf een dag extra ivm bezoek aan de brandweer. Ik heb hier contact met mijn stage gehad om wel nog vrij te krijgen maar dit is helaas niet meer gelukt. Tijdens deze dagen is het gebeuren met Evie ook uit de hand gelopen, op vrijdag avond kregen we een berichtje via Facebook waarin stond dat ze naar huis zal gaan. Ik heb toen haar baas gebeld omdat ik wist dat ze daar verbleef. Hij kon weinig vertellen behalve dat het uit de hand is gelopen en dat ze morgen om 17u ging vliegen. Toen we zaterdag ochtend wakker werden kregen we te horen dat we haar kamer moesten opruimen en koffers moesten pakken en dit hebben wij toen gedaan. We vroegen ons af of we haar nog wel gingen zien, de enige optie was op het vliegveld. Ik heb mijn familie op dat moment afgezet op het strand en ben doorgereden naar Hato het vliegveld. Wat ik daar zag was enorm schokkend. Ik zag een toegetakeld meisje die angstig uit haar ogen keek en nog geen besef had van wat er was gebeurd. Maar aan de andere kant was ik blij dat ze veilig naar huis kon en dacht ik dat de ellende eindelijk voorbij zou zijn. De dagen erna waren nog steeds heftig, het verhaal vertellen aan mijn huis want niemand wist ervan. Maar ook het afscheid moeten nemen van mijn familie. Dit was een moment dat ik heel graag naar huis wilde omdat ik mij nog steeds niet veilig voelde...